Fiziksel anlamda en katı gerçekler kadar "gerçek" olmasına rağmen romantik titreşimlerin tetikleyicisi veya bazen de sembolüdür ay dede. Ilık bir yaz gecesinin karanlığında güneşten aldığı parlak ışığını üzerimize yansıttığında etkisine kayıtsız kalabilmek mümkün müdür?
Aslında göründüğü kadar masum da değildir kendisi. Çekimi ile okyanusları bile harekete geçirir ve bitmeyen bir gelgit döngüsü ile denizlerdeki suları bir ileri bir geri sürükler durur.
Yine de, iflah olmaz romantik insanoğlu onun ışığında kendi duygularını dile getirmeye bayılır.
Yukarıdaki fotoğrafı 3 Haziran 2012 gecesi çektim. Pek çok "otomatik ayar" fotoğrafçısının düşündüğünün tersine, ayı bu şekilde görüntülemek gerçekten çok kolay. Her zaman kullandığım 18-200 mm zoom objektif ile yukarıdaki yakınlaştırma mümkün oldu. Fotoğrafınızın bembeyaz bir ışık topu olmaması için yapmanız gereken şey makinenizi otomatikten çıkartıp "P" konumuna almanız ve +/- düğmesi ile pozlama ayarını yaklaşık -4 e.v. değerine getirmeniz. Objektifinizde titreşim önleyici sistem var ise tripod'a kesinlikle ihtiyacınız yok. Bu ayarları yaparak elimde tuttuğum makine ile ay dede'yi görüntüledim.
Siz de deneyin, sonra da fotoğrafınıza bakarken Beethoven'ın ayışığı sonatına kulak verin...
Ayışığı sonatını dinlemek için tıklayın
